Wybrałem się na trip. Oto wieści z drogi. W austriackiej stolycy święta pełną parą, kolędnicy śpiewają, wszystko się świeci… tylko tak smutno poza centrum, bo tam już się nie świeci. Świeci się za to w Hinter… ale tylko w nocy. Za dnia pogoda słaba, więc kawa na ława, czekam dalej na dobre warunki do zdjęć… Konrad i Matys mieli dobre humory na żelazo.
Welcome to GASOMETER CITY!
Wejście do gazowego miasta oddalone jest o jakieś 30 m od stacji metra. Przekraczając próg gasometra, początkowo można poczuć się jak w zwykłym centrum handlowym. Wchodzimy…
Swojsko. Jest Mak, jest Szpar.. Po zjedzonym czisku wjeżdżam po schodach. Z drugiego poziomu budynku wyjeżdża się na wyższe piętra – do części mieszkalnej. Winda przyjedzie dopiero gdy przekręcę kluczyk.
Po wyjściu z windy witają mnie wózki – w sam raz żeby wyskoczyć na zakupy bez wychodzenia gdziekolwiek. Ten poziom zajmują akademiki. Na poziom lokalsów da się wjechać innymi windami, do których tylko tambylcy mają klucz.
Pokoje są nie za wielkie i dosyć duszne. Wentylacja jest tu głównym problemem. Powod – bardzo mała liczba okien. Za to ubikacje są z klimatem i internetem. W sam raz na dłuższe posiedzenia z komórką wyposażoną w WIFI.
Tak to cudo wygląda z zewnątrz. Obok siebie stoją 4 takie ceglane budynki. Wszystkie zostały wybudowane pod koniec XIX w. i słuzyły jako zbiorniki na gaz aż do 1984 r. Później pozostawiono ładne fasady, a W DAWNIEJ NIEZAGOSPODAROWANY ŚRODEK WBUDOWANO coś na kształt zwykłego bloku. Obecnie znajdują się tam wspomniane akademiki, multikino, hipermarket, mieszkania oraz biura, klub go-go i inne wypasy. Jak widać, metro ląduje dokładnie pod wejściem, a w budynkach z lewej mieści się Politechnika. Z opowieści Xaviego (nie Hernandesa, ale tez z Barcelony) wynika, że jest całkiem spora rzesza ludzi, którzy nie wychodzą nigdzie poza uniwer – zakupy na miejscu, stołowanie się w Maczku… Żyć nie umierać!
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej zapraszam na wiki.
Xavi na szczescie nie poddaje sie presji otoczenia – jezdzi łowełem po miescie i pije soki zamiast coli.
Thanks Xavi, greetings Xavi, Visca el Barca Xavi! :)
yyy… MOLTES FELICITATS viejito! :D 25!!!
12 czerwca 2008 r. po kolejnej nocy spędzonej na grze w FIFĘ (this is abidal/ oołriiiiiiiii/ runiiiii/ unmistakeable – ronaldinho) wraz z Fafikiem i Filipkiem oraz drogą Grażyną wybraliśmy się w magiczną podróż zakończoną remisem 1:1 i kubkiem z Maka wbitym w tył głowy Łebba.
A oto w/w ziomki, których poznałem na wyjeździe:
A to spiewaliśmy na 4 głosy CAŁĄ drogę!!!
sepARTysci 